پهباد به کمک کشاورزان می آید

اهمیت به محصولات کشاورزی و رونق آن یکی از مهم ترین رویکرد های هر کشاورز و هر کشور می باشد. نیاز به یک محصول مطلوب بر هیچ کس پوشیده نیست و خواسته هر فرد در جامعه می باشد. در حوزه کشاورزی از گذشته تا کنون پیشرفت های به سزایی در آلات کشاورزی و کیفیت مطلوب محصولات را مشاهده نمودیم از جمله مکانیزه شدن ادوات و فاصله گرفتن از کشاورزی سنتی باعث افزایش محصولات و کیفت آن شده است و دنیای کشاورزی به دنیای بزرگتری از صنعت مواد غذایی پا گذاشت و همچنین باتوجه به افزایش رشد جمعیت و برآورده کردن تقاضای مواد خوراکی، روی آوردن ما به تکنولوژی برای کمک به صنعت کشاورزی هیچ جای تعجبی باقی نمیگذراد. براساس اطلاعات فائو، کشور ایران اسلامی عزیزمان در تولید یک سوم از تعداد محصولات اصلی دنیا دارای رتبه های اول تا دهم جهان بوده که سهم محصولات باغی ۱۵ و محصولات زراعی ۷ محصول می باشد. ایران با داشتن ۱۵ محصول باغی مهم دارای مقام جهانی، از نظر تنوع تولید محصولات باغی، بعد از کشورهای چین، امریکا، مشترکاً با ترکیه رتبه سوم دنیا را از آن خود کرده است. با این حال، بخش کشاورزی کشورمان از عدم مکانیزاسیون و استفاده از ادوات کشاورزی و آبیاری نوین رنج می برد و جا دارد در این زمینه کار شود. مناطق شمالی ایران پهناور جزو مهم ترین بخش های کشاورزی در کشور است و نقش بسزایی در تولید محصولات مختلف را دارد و نیاز به مکانیزاسیون زمین های کشاورزی در آن مشهود است، به امید خدا و همیاری مسئولان این مناطق به این مهم دست خواهیم یافت.

استفاده از پهپادها در کشاورزی ( روشی نو در مکانیزاسیون کشاورزی )
امروزه از پهپاد ها استفاده زیادی می شود از تصویر برداری گرفته تا عملیات های نظامی و نجات و … اما اینکه بتوان از پهپاد در کشاورزی هم استفاده کرد بسیار جالب به نظر میرسد. استفاده از روش های نوین همچون پهپاد ها برای افزایش بهره وری مزارع کشاورزی امری اجتناب ناپذیر است، این پهپادها برای مصارفی همچون بررسی میزان سلامت گیاهان، سم‌پاشی گیاهان و نشانه‌گذاری دام‌ها وسیله ای بسیار موثر برای کشاورزان محسوب می‌شود، به عنوان مثال پهپادهای ویژه کشاورزی می‌توان وضعیت سلامت محصول و آفات احتمالی را بررسی کرده و پس از نشانه‌گذاری نقاط آلوده و در معرض خطر، زمین کشاورزی را با استفاده از مخازن تعبیه شده روی پهپاد سمپاشی کنند.

سمپاشی و کودپاشی مایع مزارع و باغات توسط دو مکانیزم عمده انجام می گیرد:
1- زمینی (مانند سمپاشی انسانی، تراکتور
2- هوایی (مانند هواپیماهای سبک و هلی کوپتر

از معایب روش زمینی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
تخریب مزرعه و محصول، آسیب شدید و جبران ناپذیر به محیط زیست، آسیب به گونه های مفید جانوری و حتی کشاورزان و خانواده های روستایی ، مصرف بالای آب، هدر رفتگی سم و …

معایب روش هوایی :
در سمپاشی هوایی، گرچه سرعت عمل بسیار افزایش یافته است امّا بدلیل آثار بسیار مخرب زیست محیطی آنها به حدی است که در سالهای اخیر اجرای آن بطور کل ممنوع گشته است. از طرف دیگر هزینه خرید اولیه، تعمیر و نگهداری و سرویس های دوره ای (Overhaul) پرنده ها در ایران از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نیست.اما پهپاد:
سمپاشی دقیق هوایی توسط ربات های عمود پرواز بدون سرنشین کنترل پذیر (پهپاد) نه تنها از آسیب های روش های سنتی به دور است، بلکه با توجه به قیمت بسیار اندک و خدمات پشتیبانی وسیع و ارزان، انجام عملیات سمپاشی حجم انبوهی از مزارع و باغات در کمترین زمان ممکن توسط آن بسیار مقرون به صرفه خواهد بود .
کاهش مصرف سم و کود مایع
اجرای سمپاشی دقیق از طریق کنترل سمپاشی از طریق رایانه منطبق بر نظر کارشناس و نمودارهای چگالی آفات (کاهش آسیب های زیست محیطی مربوط به افراد بومی و جانوران مفید)
جلوگیری از افزایش تلفات و ضایعات کشاورزی در فرآیند حین تولید؛ در نتیجه ی عدم تماس مستقیم دستگاه و کاربر با زمین و محصول
افزایش سرعت سمپاشی به نسبت روش های سنتی زمینی و بالتبع سودآوری اقتصادی
کاهش بسیار چشم گیر در مصرف آب